Een week in Suriname

Ik heb nu een week in Suriname verbleven en het bevalt prima. Er zijn een aantal dingen die iets anders gaan dan hier, maar daar valt goed mee te leven.

Slapen in Suriname,
Het is eigenlijk te warm om te slapen. Gelukkig is er zoiets als airco. Die zet je aan voor je gaat slapen en dan weer uit als je gaat slapen. Dan is de temperatuur aangenaam. Als je de airco de gehele nacht uitzet droog je uit en wordt je met een bloedneus wakker. Aan de andere kant, als je de airco 's nachts aanhoudt wordt je zwetend wakker. Dat laatste is wel het beste. Ik heb de controller van de airco mee in bed genomen (op het nachtkastje is geen optie, want dan moet je vanonder het muskietennet komen en dat is gedoe) en als ik wakker wordt van de hitte zet ik hem even aan en dan weer uit. Dan kan ik weer rustig verder slapen.

Muggen in Suriname,
Ze steken op ieder moment van de dag en van de nacht. Ze zijn alomtegenwoordig en doen goed hun best om je lek te prikken. Er zijn echter momenten op de dag dat ze meer actief zijn dan andere. Bepaalde tijdstippen zijn ze nauwelijks actief en kun je rustig met blote benen rondlopen zonder gestoken te worden, op andere momenten wordt je gerust tien keer achter elkaar gestoken. DEET is de oplossing op zulke momenten. Je kan een hele fles kopen voor 8 SRD, omgerekend minder dan 2 euro. Eerst dacht ik: “laten we eerst kijken hoe het gaat zonder chemische troep”. Slecht, zo bleek.

Verkeer in Suriname,
“Kijk uit je doppen en vertrouw op God”. (Als je niet in God gelooft is het handig om je angst voor de dood op te geven). Meer valt er niet ver te zeggen. Ik moet zeggen dat het verkeer hier redelijk veilig is. In Nederland vertrouwt iedereen op de regels. Dat werkt niet optimaal, er zijn regelmatig mensen die menen boven de regels staan en zij veroorzaken de meeste ongelukken. (Te hard rijden, drinken achter het stuur). In Suriname houdt niemand zich aan de regels. Het gevolg is dat iedereen goed moet opletten en daar weer het gevolg van is dat het toch vrij veilig is op straat. Iedereen houdt rekening met bromfietsers en fietsers. Verder vinden Surinamers het niet erg om 5 minuten te laat te zijn, een trivialiteit waardoor Nederlanders soms gaan rijden als psychopathische lustmoordenaars alleen maar om op tijd te komen. Nederlanders vertrouwen op regels, Surinamers op hun ogen. Ik durf wel te beheren dat het hier overdag veiliger is voor fietsers dan in Nederland. 's Nachts daarentegen omdat Surinamers op hun ogen vertrouwen... Laten we zeggen dat je een redelijke zelfhaat moet hebben om 's nachts te fietsen.

Gelukkig zijn taxi's zeer goedkoop. Mocht je ergens heen moeten 's nachts of in een pak waar je al fietsend te pletter in zweet dan zijn taxi's een goede optie. Heen en weer door heel Paramaribo kost ongeveer 5 euro.

Eten in Suriname,
Tja, alle groenten zijn hier anders. Dus je hebt eigenlijk geen idee wat je zelf moet koken. Gelukkig kost uit eten gaan hier maar 5 euro. Dat is dus best te doen. Bovendien zijn de porties zo groot dat wanneer je afhaal bestelt, dat je de volgende dag ook nog lunch hebt. Met een beetje brood voor het ontbijt is het dus heel goed mogelijk om het koken volledig uit te besteden. Lekker eten, en niet te hoeven koken. Ideaal. Bovendien zijn er genoeg verschillende eetculturen om toch gevarieerd te blijven eten.

Nette kleren in Suriname,
Meenemen en gebruik van maken. Ik heb tot nu toe bij al mijn eerste ontmoetingen een nette broek met een overhemd en nette schoenen aangehad en het heeft me goed geholpen. Toen ik me bij vreemdelingenzaken moest aanmelden werd ik erg vriendelijk geholpen. Bovendien kon ik een datum voor een volgende afspraak laten verzetten. Later kreeg ik van Helene (mijn stagebegeleider) te horen dat ze normaal niet zo flexibel waren. Ook had ik op een blog gelezen dat ze er ook gerust geen probleem mee hebben om je anderhalf uur op een stempel te laten wachten als je niet de juiste kleren aanhebt. Ik stond binnen 10 minuten weer buiten. Nette schoenen kunnen toveren in Suriname.

Werk in Suriname,
Voor iedereen die dacht dat het er in Suriname relaxter aan toeging: blijf in Nederland. Surinamers werken gemakkelijk overdag de hele dag. Ook in het weekend zijn ze met allerlei dingen bezig. Pauzes nemen zit niet in de cultuur hoorde ik van mijn huisgenoot, ze eten gewoon door achter de computer als ze honger hebben. Nederlanders hebben veel meer vrije tijd dan Surinamers.

Wat dan wel weer zo is, is dat Surinamers niet stressen om dingen “op tijd” af te krijgen. Nu kan ik daar niet zoveel over zeggen omdat ik er nog maar net een week ben, maar van wat ik nu al heb meegekregen lijkt dat er wel op. Mijn begeleider is mensen wekelijks aan het herinneren aan de einddata van projecten of heeft iemand de opdracht gegeven om dat te doen.


Mijn week in Suriname,

Tsja, vooral heel veel verdwalen in Paramaribo, daardoor te lang in de zon fietsen en verbranden. Verder heb ik mijn eerste werkbesprekingen gehad, heb ik gegeten, en ben met mijn huisgenoten naar een feestje geweest. Ik heb het erg naar mijn zin hier. Er is niet zo heel veel spannends gebeurd.

Misschien die keer dat ik iemand moest interviewen op het ministerie van landbouw. Ik had mijn driedelig pak aangetrokken en een taxi besteld. Ik stelde me een net gebouw voor, wellicht met slecht onderhouden gevel, maar toch. Eenmaal bij het ministerie aangekomen bleek het een verzameling barakken en landbouwschuren te zijn. Er stonden wat proefveldjes en ook trekkers. Het was kortom, net als thuis in de polder. Het had meer weg van het bollenbedrijf waar ik gewerkt heb dan van een ministerie.
Door mijn nette pak werd ik vriendelijk naar de juiste persoon gewezen en deze bleek een Nederlandse te zijn (waarschijnlijk minder gevoelig voor nette pakken) die me heel erg vriendelijk te woord heeft gestaan en me alle informatie gaf die ik nodig had.

Als ik op een ministerie zou moeten werken in Suriname dan zou ik graag daar gaan werken.

Gisteravond ben ik naar een feestje geweest met mijn huisgenoten, die bijzonder aardig zijn. Het feestje was in de prinsessestraat, waar andere huizen staan van dezelfde verhuurder. Doordat de huizen van dezelfde eigenaar zijn is er veel contact tussen de huizen. Op het feestje echter kwam ik tussen een groep mensen terecht die niet zo geïnteresseerd leken in het ontmoeten van nieuwe mensen, dus dat was wel jammer. Toch wel goed dat ik even mijn gezicht heb laten zien want er waren wel leuke mensen bij, die ik helaas niet verder heb gesproken. Volgende keer beter!

Morgen ben ik uitgenodigd voor de verjaardag van de oudste zoon van mijn begeleider, dus weer een kans om nieuwe mensen te ontmoeten. Ook is er iemand op het werk die bij de scouting zit. Ik hoop daar een keer met hem over te spreken. Wie weet kan ik een keer meedraaien op een opkomst!

Groetjes,
Ruben